Genellikle 1 m, nadiren 2 m´ye kadar boylanabilen, çok yıllık, otsu bir türdür. Gövdeler alt tarafı odunsu ve üstü körpe/otsu, yapışkan, kokulu, kısaca saplı salgı tüylü ve seyrek yayılı cılız tüylüdür.. Yapraklar uzun ve dar, uçlarda sivri, kenarları boyunca küçük dişli ve yüzeyleri salgılı tüylüdür. Çok sayıda çiçek başı görülür ve bunlar 16 dilsi, 44 disk çiçeğine sahiptir. Kötü kokuludur. İnvolukrum 1 cm genişliğindedir. Filariler kiremit gibi, 4 ila 5 arası sıralı; dıştakiler mızraksı ve 2 mm. uzunluğunda; içtekiler şeritsi mızraksı ve 6 ila 7 mm uzunluğundadır. Dilsi çiçekleri yaklaşık 10 adettir. Disk çiçekleri 5,5 ila 6,5 mm uzunluğundadır. Kapçık havlı ve salgılıdır. Sorguç kahverengimsidir.
Bitki doğal olarak Akdeniz havzasında yayılış gösterir. Güçlü bir istilacı olan bitki tahrip edilmiş araziler, yol kenarı ve tarlalarda görülür. Geçirgen toprak tercih eder
Dilimizde Sümenit ve Yapışkan anduz otu adları ile bilinmekte olup Haziran ve Kasım ayları arasında çiçek açar.
Deniz seviyesinden 800 metreye kadar olan rakımlarda gözlemlenebilir.
Cins Papatyagiller uzmanı, 1934-2016 tarihleri arasında yaşamış Alman bitki bilimci Manfred Dittrich’a adanmıştır. Tür adı Latince yapışkan anlamına gelir. Yapraklardaki salgılı tüylere işaret eder. Özgün tanımda bu “folia adspersa pilis, interjectis glandulis viscidis” olarak belirtilmiştir.
Hz. Eyüp’ün acılarını dindirmek için bu bitkiyi kullandığına inanılır. Yaprakları yara iyileştirici ve kanama durdurucu olarak kullanılır. Yaprakları banyo suyuna eklenerek eklem ağrılarını gidermek için kullanılmıştır. Dalları kaynatılarak güneş çarpması vakalarında başvurulmuştur. Çiçekli dallar bronşit, tüberkülöz, kansızlık, sıtma ve idrar yolları rahatsızlıklarında kullanılmıştır.
Çiçekleri boya olarak kullanılır. Kökünden sarı boya elde edilir.