Likçe, MÖ 2. binyıldan MÖ 1. binyıla kadar Anadolu’nun güneybatısında konuşulan Likyalıların dilidir. Hint-Avrupa dil ailesine mensup olan Likçe, günümüzde ölü diller arasında yer alır ve hakkında sınırlı bilgi mevcuttur.
Likçe’nin Özellikleri:
Hint-Avrupa Dil Ailesi: Likçe, Hint-Avrupa dil ailesine mensup bir dildir. Bu dil ailesine Latince, Yunanca, Sanskritçe ve Farsça gibi diller de dahildir.
Alfabe: Likçe, kendine özgü bir alfabeye sahiptir. Bu alfabe, 23 harften oluşmaktadır ve Yunan alfabesinden etkilenmiştir.
Sınırlı Bilgi: Likçe hakkında günümüze kadar ulaşan sınırlı sayıda yazı bulunmaktadır. Bu yazılar, arkeolojik kazılar sırasında keşfedilmiş kaya yazıtları, mezar taşları ve sikkeler şeklindedir.
Çift Dillilik: Likya’da yaşayan insanlar, Likçe’nin yanı sıra Yunanca da konuşmaktaydı. Bu durum, Likçe’nin Yunanca’dan kelime ve dilbilgisi öğeleri almasına neden olmuştur.
Likçe’nin Keşfi:
Likçe’nin keşfi, 19. yüzyılda Anadolu’da yapılan arkeolojik kazılar sırasında gerçekleşmiştir. Bu kazılar sırasında, Likya bölgesinde Likçe yazıtlar ve sikkeler bulunmuştur. Bu bulgular, Likçe dilinin ilk örneklerini oluşturmaktadır.
Likçe’nin Çözülmesi:
Likçe’nin çözülmesi, 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmalara, birçok dilbilimci katkıda bulunmuştur. Likçe’nin çözülmesinde, Yunanca ve diğer Hint-Avrupa dilleri ile olan benzerlikleri önemli rol oynamıştır.
Likçe’nin Önemi:
Likçe dili, Anadolu’nun güneybatısında yaşayan halkların tarihi ve kültürü hakkında önemli bilgiler sunmaktadır. Likçe’nin incelenmesi ile Likya’nın siyasi ve sosyal yapısı, dini inançları ve edebi gelenekleri hakkında bilgiler edinilebilmektedir. Ayrıca, Likçe dili, Anadolu’da konuşulan diğer dillerin kökeni ve gelişimi hakkında da bilgiler vermektedir.
Likçe Hakkında Kaynaklar: