Hurrice, MÖ 2. binyıldan MÖ 1. binyıla kadar Anadolu’nun güneydoğusunda konuşulan bir dildir. Hurriler, MÖ 2000 civarında Anadolu’ya göç eden ve kendi krallıklarını kuran bir halktı. Hurrice, Luvice ve Hattice ile akraba olduğu düşünülen aglutinatif bir dildir.
Hurrice’nin Özellikleri:
- Hurrice, aglutinatif bir dildir. Bu dilde kelimeler, ekler eklenerek türetilir.
- Hurrice’nin kendine özgü bir yazı sistemi vardır. Bu yazı sistemi, çivi yazısına benzer bir yazı sistemidir ve hala tam olarak çözülmüş değildir.
- Hurrice’nin kelime hazinesi, Sümerce ve Akadça gibi dillerden etkilenmiştir.
Hurrice’nin Keşfi:
Hurrice, 19. yüzyılda keşfedilmiştir. İlk Hurrice yazıtlar, 1880’lerde Türkiye’nin güneydoğusunda bulunan Şanlıurfa ve Diyarbakır illerinde bulunmuştur. Bu yazıtlar, Alman arkeolog Hugo Winckler tarafından keşfedilmiştir.
Hurrice’nin Çözülmesi:
Hurrice’nin çözülmesi, 20. yüzyıldan itibaren devam eden bir çalışmadır. Bu çalışmalara, birçok dilbilimci katkıda bulunmuştur. Hurrice’nin çözülmesinde, Sümerce ve Akadça gibi dillerin bilinmesi önemli rol oynamıştır.
Hurrice’nin Önemi:
Hurrice’nin çözülmesi, Anadolu tarihi ve dilbilimi açısından büyük önem taşımaktadır. Bu dil sayesinde, Anadolu’nun güneydoğusunda yaşayan halkların kültürü, tarihi ve dinleri hakkında önemli bilgiler edinilebilmektedir. Ayrıca, Hurrice’nin çözülmesi, Anadolu’da konuşulan diğer dillerin kökeni ve gelişimi hakkında da bilgiler vermektedir.
Hurrice’ye Ait Kaynaklar:
- Hurrice’ye ait en önemli kaynaklar, Hurrice dilinde yazılmış yazıtlar ve tabletlerdir. Bu yazıtlar ve tabletler, Türkiye’nin güneydoğusunda bulunan birçok antik kentte bulunmuştur.
- Hurrice’ye ait diğer kaynaklar arasında, Hurrice krallarının anıtları ve heykelleri de yer almaktadır. Bu anıtlarda ve heykellerde, Hurrice yazıtlar ve kabartmalar bulunmaktadır.
Hurrice Hakkında Daha Fazla Bilgi Edinmek İçin: